پيام

*زينب
88/10/13

+ پيچ و تابِ دامنش را جمع كرد و دويد روي سبزه هاي نم گرفته ي اول صبح. گونه هايش گل انداخت در سرخي پرده هاي آويزانِ خواب و بعد هم گم در سفيدي نقش هاي ريِز چادرمادر بزرگ. سجاده را پهن كرد و دويد دوباره روي سبزه ها. به پشت دراز كشيد و خيره شد به آسمان. غروب ها، چوبدست چوپان، همان آسمان را پاره پاره مي كند و پشت درختي كهن سال پنهان مي شود.

شروق z_m 88/10/29

رويِ پرده يِ خورشيد، سگ هاي گله پا را طراحي مي كنم له له زنان با چشم هايي دريده تا حواس شان باشد به دخترك. گرد و خاك مي كنند گوسفندان. خسته مي شود و مي زند زير گريه روي سبزه ي نم گرفته اول صبح. درِ آغل، پوسيده، اما، طبق عادت روزانه، قفل را مي بندد و راهي مي شود

قشنگ بود زينب خانم كيف كردم خواهرم منو ياد بچگيام انداختي بقران اخه من.....

قابل دوستان رو نداره

ولي ايكاش همون چيزي كه مي گفتي عكسش راميذاشتي

اينم عکس خود مطلب .

ممنونم .ميدوني من موقعي كه بچه بودم با دوست همكلاسيم مي رفيتم چوپاني بخداو مادرش دوتا دونه انار ونون وخرما برامون ميذاشت وما باهم مي رفتيم گوسفند چراني .مثل خيليلا كه الان فقط بدرد همين كار مي خورذند ونه رياست جمهوري: دي

آقا جان قربون دستتون لطف کنين فيلد منو سياسيش نکنين :دي

اخيييييييييييييييييييييييييييييييش كجايي جووني يادت بخير.پير شديم بقران: ....................گريه

حالا يه خاطره اش را برات بگم يه خري داشتيم كه هروز با اين خره اين گوسفندان را مي برديم به چرا يه روز نوبت من شد سوارش شم اقا من سوارش بودم اين خره تارسيد به جوي اب سرش را كرد در جوي اب من هم حواسم نبود وافسارش دستم بود يهو منو با گردنش كشيد به سمت پايين ومن با كله رفتم توي جوي اب اقا اينقدر خنديدم تا حالا هم يادم مي افته خنده ان مي گيره

هههه :دي جالب بود

:دي

نخند: دي

مي خندم ببينم کي مي خواد جلوي خندمو بگيره؟ :دي

من : دي......... با سياسي كردن فيدت: دي

نه شما ادم فوق العاده خوب و مهربان هستيد که به هيچ وقت خواهرتونو اذيت نمي کنين :دي

باشه باشه: دي

سپاسگذارم :دي

نوش جان: دي

چه بع‌بعى‌هاى نازى و چه چوپون مظلومى و چه زندگى باصفايى!

خليل سعيدي

محبان الحسن